Manevi Değeri Çok Yüksek...

Annemlerdeydi bu etajer. "Annecim ben bunu alıp boyasam olur mu acaba" deyince, "elbette boyayabilirsin, hatta burada boya, bitince alıp götürürsün" dedi. 

Boyalarımı, fırçalarımı, gerekli tüm malzemeleri aldım gittim, zımparaladım birazcık. Birazcık yanlız, gerçekten çok sıkıcıymış. İçim gıcıklandı, tüylerim diken diken oldu. Hiç sevmem birşeyleri birbirine sürtmeyi. Onun için zımparalama faslını kısa kestim:)) Boyama kısmı daha eğlenceliydi.

Metal saplarının bazı kısımları paslanmıştı. Onları pas sökücüyle temizleyip orijinal haliyle kullanmayı düşünüyordum fakat pas sökücü de işe yaramadı. Ben de tümünü kırmızıya boyadım. Böyle daha güzel olduğunu düşünüyorum:)



Boyarken ablamda yardım etmişti. Hatta birinci katı ve çekmecelerin beyazlarını sürdükten sonra, hafta arası annemlere gidip ikinci katı sürmüş:) Yardımlarından dolayı teşekkür ederim Sabiş'im.

Manevi değeri yüksek bir eşya oldu benim için... Paha biçilmez hatta...
Dört buçuk yıl oldu, canım abimi kaybedeli. Onu çok özlüyorum, çok. Tarifi imkansız.
İnsan bir an olsun unutmaz mı? Unutmuyor... Gülüyorsunuz, eğleniyorsunuz, üzülüyorsunuz kısaca hayatı devam ettiriyorsunuz elbette ama her an aklınızda. 
Blogumu görseydi, tüm bunları yaptığımı görseydi çok mutlu olurdu.
İlk evlendiklerinde kullandıkları yatak odası takımının bir parçasıydı bu etajer. 
O sebeptendir ki manevi değeri çok yüksek bu etajerin...
Allah rahmet eylesin. Mekanın cennet olsun canım abim benim... 

Herkese güzel bir hafta sonu diliyorum.
Sevgiyle kalın...

Değerlendi ahşaplar, pano oldular...

Herkese güzel bir hafta diliyorum...

Yine ne kadar uzun ara olmuş:) Bir daha, yok daha sık yazarım, falan gibi beylik laflar etmeyeceğim. Yapamıyorum işte olmuyor. Sonrada birşey yazacağım zaman utanıyorum:) 
Bir süre önce işyerini başka bir adrese taşıyan arkadaşım, birkaç tane hatalı kesilmiş mdf'yi ayırmış bir kenara, "atamadım, sen geldin aklıma, mutlaka değerlendirirsin" dedi ve verdi. Birkaç gün ben de hiçbirşey yapamadım ama sonrasında herkesin bildiği, internette sık sık karşımıza çıkan dekupaj resimlerinin bazılarında değişik tasarımlar yaptım ve uyguladım. Tabiki süsledim biraz da:) Süs olmazsa olmaz. Ortaya böyle ciciler çıktı. Sevgili Gönül çok beğendi. Ben de mutlu oldum.
Birkaç tane daha var bitmeyi bekliyor. Onlarda sevgililer günü temalı çalışmalar.

Gönül, evde yapıp biryerlere koyamadığım panolarımı toplayıp dükkanına götürüp satıyor bir süredir. Hatta dört tane birden sipariş gelen panoları yayınlamıştım. Henüz yayınlamadığım birkaç tane pano daha var satılan. Yurtdışına bile hediye olarak götürmek için alanlar olmuş. Böyle olunca emeklerimin boşa olmadığını anlıyorum. Keyifle yaptığım çalışmalarımdan bir de kazanç sağlamak hoş bir duygu. Malzeme giderlerimi karşılıyor en azından. Hep söylüyorum en büyük şansım işim. Çok sevdiğim işimden para kazanıyorum yıllardır. Mesleğime aşık biri olarak, şimdi de hobilerimden kazanmanın mutluluğunu yaşıyorum. Herkesin aynı duyguları yaşamasını dilerim. Gönül'e, bana bu konuda ikinci şansı verdiği için teşekkür ederim. Sağol, varol arkadaşım. 

Panoların asma yerlerine yine Gönül'ün verdiği aynalardan kesilmiş olan parçalardan kullandım. Sıradışı oldu...

Sadece panoları değil bu arada iki tane de kumaş ev yaptım. Hep birlikte poz verdiler:)

Sevgiyle kalın...

Biz Buluşmuştuk!

Haftaya güzel, güneşli bir günle başlamak ne iyi geldi bana. Keyfim yerine geldi. 
Birde boynum tutulmasıydı iyi olacaktı:)

Yeni yıldan birkaç gün önce yoğunluk arasında fırsatını bulup, sevgili Mutlu Eller ve Hobizu'nun da katıldığı kermese gittim. Özellikle o günlerde, iş dışında birşey yapamıyordum, Semi (Mutlu Eller) ve Zuhal (Hobizu) dışında sevgili Smilena ve Kitana'nın Güncesi'ni de görünce iyice keyfim yerine geldi. 

Smilena, Hobizu, Asortik, Kitananın Güncesi, Mutlu Eller...
Lütfen, güzel hamile, sevgili Kitana'nın Güncesi'ne kocaman bir MAŞALLAH alalım:))

Şu fotoğrafı çektirene kadar o kadar zorlandık ki. Çok mu zordu deklanşöre veya tuşa basmak! Ama olsun biz çok eğlendik bu sırada:) Olay oldu günün anısına fotoğraf çektirmemiz, bizede gülmek için malzeme çıktı:)

Hatta biz fotoğraf çektirmekten ümidi kesince kendi kendimize çekmeyi denedik. Sevgili Smilena feda etmiş kendini, ama şu şaşkın fotoğrafa bayıldım:)) 

Şu güzellikler de kermes nimetleri:))

Zuhal'in Pambek markalı ürünleri geniş bir yelpazeyle aramızda. Yeni ürünlerini görmek için bloguna göz atın derim. Ben yeniyıl temalı Noel Baba'yı kaptım:) 
Semi değişik kumaşlar kullanmış. Horuzlu kumaş kullandığı torbayı aldım. Çok kolay olmadı almam "senin makinen var, dikersin sen" diyerek bu güzel torbadan mahrum edecekti beni:) Torbanın içinde ne mi var?? Tabi görmedinizki, ya da ben hiç yayınlamadım ki, "Yoyo"larla dolu torbam:))
Yine Semi'den çok sevdiğim kalp figürü hem de kocaman puantiyeli ve fotoğraf çekerken kitabın arasında unuttuğum kitap ayracım. 
Ne mi okuyorum. İmza: Kızın... 

Kermesin yapıldığı yerde kısa bir sürede olsa birlikte çalışma fırsatı bulduğum sevgili Berna ile de görüşecektim. Fırsatını bulmuşum bir taşla iki kuş vurma niyetindeydim o gün ve öyle oldu. Canım Berna'cım da bana kocaman bir kumaş getirmiş. "Ablacım artık makinen de, var istediğini dikersin" diyerek. Desenini ve kumaşını çok sevdim. Henüz birşey dikemedim ama umarım güzel birşeyler çıkarırım:) Teşekkürler bir kez de buradan Berna'ya...

Fonda kullanılan kumaş Berna'dan...

O kadar iyi gelmiştiki arkadaşlarla bir arada geçen birkaç saat. 
İş, yoğunluk, stress hiçbirşey kalmadı. Kocam bir gülümsemeyle döndüm eve:))



Evet çok ara vererek yazıyorum ama, boş durmuyorum demiştim:))

Elma yapmaya devam...

Paris temalı ahşap panolar...

Güzel bir hafta olsun hepinize...

Herşey Rengarenk...

Bir gittim, pir gittim buralardan. Yoğunluk, iş, güç derken epey ara verdim. Ara ara bloglara şöyle bir göz atıp, yorum yapıyorum, hepsi bu kadar. 
Yaptıklarımı yayınlamaktan ziyade birşeyler yazmak istiyorum. Bazen bu sebeple bile süre uzayabiliyor.
Yeni yıla nasıl girdiniz?? Dilerim herkes mutlu, sağlıklı ve keyifle girmiştir ve o şekilde devam ediyordur günlerine.
Biz de keyifle girdik ve şimdilik güzel geçiyor günlerimiz. Hep böyle olsun...

Herşey rengarenk...
Yeni yıl için İstanbul'da yaşayan eşimin ailesine hediyelerimizi gönderirken son anda paketin içine atmayı akıl edebildiğim elmalarımı görün istedim bugün. Kumaş ve keçe kullanarak yaptığım elmalarıma arkadan mıktanıs takıp, buzdolabı süsü olarak kullanılabilir şekilde hazırladım. Süsledim, püsledim şirin oldular. Kayınvalidem de çok beğenmiş. Ben de mutlu oldum. Keyifli günlerde kullansınlar...

Madem uzun zamandır birşey yazmıyorum, hazır başlamışken devam edeyim.
Bu biberleri görünce çok sevdim. Yeşilinden birkaç tane, truncu, kırmızı ve sarıdan birer tane aldım. 
Şu güzelliğe bakar mısınız lütfen: :)

Pişirmem, hele afiyetle tüketmemiz hiç uzun sürmedi:)

Şimdilik bu kadar, umarım bir daha böyle uzun bir ara olmayacak. Sık, sık blogumla ilgileneceğim ve bloglarınızla tabiki...

Bir sonraki yayınım bir "kermes ziyareti" olacak:)

Herkese kucak dolusu sevgiler...

Yeni Yılınız Kutlu Olsun...

tık, tık yapın okuyun:))

Sevgilerimle...

Sürprizlerle Geldim Ben...

Ne kadar uzun zaman oldu buralarda olmayalı. Umarım hepiniz çok iyisinizdir. Ben çok iyiyim sadece çok yoğunum. Güzel, hoşuma giden, beni keyiflendiren ve bazen de üzen gelişmeler oldu yokluğumda. Hangisinden başlasam bilemedim. En önemlisinden başlayayım mı? Evet ondan başlayayım. Ben "emeklî" oldum:)) Tuhaf bir duygu ama çok güzel. Tam tamına 27 yıl... Aralıksız, sevdiğim iş, güzel arkadaşlarım, dostlarım, yoğunluklar, minik minik kırgınlıklar, dargınlıklar belki. Ama hepsi gelip geçiciydi. iş ortamıydı neticede. Ama genele baktığımda tebessümle hatırlayacağım yıllar. Allah herkese nasip etsin...
Emekli oldum da ne oldu, sanki daha yoğun çalışıyorum gibi geliyor bana:))

Evet güzel bir haber daha, beni çok mutlu eden hem de... Benimde artık bir "dikiş makinem" var:)) İşte buna varya çocuklar gibi sevindim:) Canım ablama beni çocuklar gibi sevindirdiği için çok çok ama çok teşekkür ediyorum buradan da. Her fırsatta bu mutluluğumu iletiyorum ona:) Çocukluğumda annemin dikiş makinesini kullanırdım, yanında dururdum, kalkmasını beklerdim ve ilk fırsatta otururdum, birşeyler yapmaya çalışırdım. Sonra işler güçler vs. eskisi kadar ilgilenmez oldum dikişle  ve dikiş makinesiyle. Blogla haşır neşir olduktan sonra düşünüyordum, bugüne kısmetmiş. Annemin klasik singer dikiş makinesi vardı. Yıllar geçti pedallı elektrikli makineler çıktı. Hiç kullanmamıştım. Ama bu durumu hiç yadırgamadım, sanki yıllardır kullanıyor gibiyim:) Ufak tefek birşeyler yapmaya çalışıyorum. İşte bunlardan biri:)

Bahsettiğim her iki olay yaklaşık bir ay önce oldu. Ancak fırsat bulabildim yazmaya.
Bundan sonra artık fazla ne bloğumu ne de bloglarınız ihmal etmeden dolaşabileceğim sakin günlerim olur umarım.
Yokluğumda merak edip, yorumlarıyla, telefonlarıyla, mailleriyle beni yalnız bırakmayan siz sevgili arkadışlarıma çok, çok teşekkür ediyorum.
Yeni bir yıla hazırlanırken malum ajans işleri yoğun ve ben yorgun. Buralara uğrayamayış sebebim bu. Sağlık olsun telafi ederim ben bu arayı:)
Bugün Bursalı blogger arkadaşlarım bir etkinlik düzenlemişlerdi maalesef katılamadım, ama gönlüm onlarlaydı.
Umarım güzel geçmiştir.

Hepinize mutlu ve sağlıklı günler dilerim.
Hepinizi çok seviyorum...

10 Kasım 2012

Ulu Önderimizi Saygı ve Özlemle Anıyoruz

"Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır,
ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır."

Mustafa Kemal Atatürk

* * * * *
Her 10 Kasım'da hüzünlenirim. Bugünde öyle oldu. Evdeydim, saate baktığımda saat 09:01'di. Hemen televizyonu açtım, TRT Anıtkabir'deki törenleri yayınlıyordu. 
Saat 09:05'te ben de herkes gibi saygı duruşundaydım. Ekranı ikiye bölünmüştü, Dolmabahçe'deki Atamız'ın son nefesini verdiği odası ve Anıtkabir vardı. 
Gözyaşlarım sel olup aktı. Neler geçti aklımdan neler...
Hiç bitmeyecek bu özlem. 
Rahat uyu ATAM...

Keçe Nal -2-

Uzun bir aradan sonra herkese merhaba.
Yoğun işlerim sebebiyle uzun aralıklarla yayın girebiliyorum. Aslında o kadar birikti ki yaptıklarım. Akşamları boş durmuyorum tabiki:) Neler yaptım neler, nelere başladım bir bilseniz. Umarım altından kalkabalirim. Bana göre mühim birşeydi yapmaya çalışıtığım, bitirirsem, ki bitirmem lazım, burada da paylaşırım. 
Birkaç hafta önce yaptığım keçe nal çalışmalarımı yayınlayayım da herkes yeniyıl hazırlıklarına başlasın:) Belki de çoktan başlamışsınızdır. Eskisi kadar sık sık dolaşamıyorum sizleri. Ama siz bana yine de uğramayı ihmal etmeyin:))
Keçe ve yine evde bulunan sutaşı, çiçek, incik, boncuk kullanarak her iki tarafı da kullanılabilecek şekilde çalıştım ve içini elyafla doldurdum.
Şirin oldular, ben beğendim, sizler de beğenirsiniz umarım:)

İkisi bir arada, önden...

ikisi bir arada, arkadan...

Yandan görüntümüz yok maalesef:) 
Aşağıdakilerde tek tek, her iki tarafından...

Kalıp halindeyken sorun yok, ama içini elyaf doldurunca alt iki ucu birleşiyor. 

Başka bir nal kalıbı buldum bundan sonra onuna çalışacağım. Alt iki ucunun birşeymeyeceğini düşünüyorum.

Bu çiçekleri yazın İstanbul'dan almıştım. Yılbaşı temasına çok uygun oldu...

Hepinize kucak dolusu sevgiler.
İyi hafta sonları...

Bir Çalışma, Bir Kutlama...

Bu bir öncesi-sonrası çalışmasıdır:))

Tepsinin hikayesi geçen yıl başlamıştı. Aldım boyadım, beğenmedim tekrar boyadım ve beğendiğim EnglishHome peçeteleriyle süsledim ve bu yıl nihayet tamamyabildim. Tepsiyi yapınca boyanmamış olduğunu gördüğüm bıçaklık da nasibini aldı bu durumdan. Seviyorum beyaz olan herşeyi. Daha ferah, daha iç açıcı:)) Bu çalışmaları eşimin ailesi için yapmıştım. İyi günlerde kullansınlar.

Uzun zamandır mızmıızlanıyorum bloguma giremiyorum, yoğunum diyerek. Hem uzun süre önce yapmış olsam da, yaptığım işleri yayınlamak hem de bahaneyle herkese muhteşem bir bayram dileyerek görevini başarıyla tamamlamış bir bloger edasıyla tatile gireyim ben de:))

Sevgilerimle

Güzel Birşeyler Oluyor:))

Ne kadar uzun zaman oldu blogumda birşey paylaşmayalı. Anladım ki burası hayatımın bir parçası olmuş ve gerçekten beni mutlu ediyormuş:) Hepinizi özledim, bloglarınızı ziyaret edemiyorum, ama en kısa sürede bomba gibi döneceğim:)) 

Son yazımda belirtmiştim yoğunum bu aralar. Ama birişeyler yayınlamaya başlarsam sonu gelmeyecek. Çünkü neler yaptım, neler:))

Güzel birşeyler oluyor"dan kastım aşğıdaki hediye çekilişi yazısına istinaden yazıldı:))

Bugün güzel bir hediye çekilişi için buradayım. Sevgili arkadaşım Gönül'ün, çok güzel ürünlerinin olduğu sitesini gezin-görün ve hediye edeceği ürünler için fırsatı kaçırmayın derim. 

Çekiliş için sevgili stildirektörü'nün sayfasını ziyaret edip koşullara bakabilirsiniz. Her zamankinin aksine katılım koşulları da çok uğraştırmayacak cinsten:) İsterim herkes şansını denesin ve bu güzel hediyelerden birine sahip olsun...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Stil Direktörü der ki:))

Mekan Tasarım'ı kısaca bir tanıyalım.  Özel tasarım, sanatsal çalışmalar  ile mekanınıza farklı bir hava katmak amacıyla çıktık yola. Sürekli tasarım sürekli değişim enerji kaynağımız. Dekorasyonu tamamlayacak ürünü hayal gücü, tasarım ve uygun materyaller ile birleştirerek üretiyor beğenilere sunuyoruz. Tasarımcılar işinin ehli ustalar ile çalışıyor her tür malzemeyi kullanarak başka yerde bulamayacağınız çok özel dekoratif ürünler hazırlıyoruz. Tasarıma olan tutkumuzu ürüne dönüştürüp keyifli alış veriş sitemizde sizlerle paylaşıyoruz. Üstelik kapıda nakit ve kredi kartıyla ödeme imkanı ile.  Daha fazlası için Mekan Tasarım'ı ziyaret edebilirsiniz. 

Kolajını eklediğim 5 ürün sizlerin olacak.  Yarışma sonrası random.org sitesiyle sırayla çıkan 5 kişiye ürünleri bayram sonrası firma gönderecek. Lütfen katılım sonrası e-postalarınızı kontrol etmeyi unutmayın. 

Yarışmaya katılmak için lütfen stildireketörü'nü ziyaret ediniz.

Herkese bol şans...