Yine bit pazarında dolaşırken görmüştüm bu zeytinli çerçeveyi. Kimsenin ilgisini çekmeyecek olan bu çerçeveyi elime aldığımda aklıma neler geliyor, neler yapılabilir kısmını düşünmek beni mutlu eden yanı. Eşim ilk zamanlar elimi attığım herşeye bu ne ya, ne yapacaksın bunu, çöpçü gibisin eleştirilerine hiç aldırmadım. Çünkü ben gördüğüm ve almak istediğim eşyaya, objeye göründüğü gibi bakmıyorum, nasıl olacağını, neler yapabileceğimi düşünerek bakıyorum. Eşimle aramızdaki fark bu. Artık O'da alıştı, sesini çıkarmıyor. Buradaki en büyük dezavantajımız bazen gerekli olmayan şeyleri de toplayabiliyorum:) O kadar olsun alırken ve yaparken çok mutlu oluyorum ama:)
Çerçevenin ilk hali buydu ve de çok kirliydi tabiki. Alıp eve getirdiğim herşey iyice yıkanıp dezenfekte etmeden işe başlamıyorum. O çamaşır suyuyla temizlenip yıkanacak mutlaka. Neyse görüldüğü gibi çerçevenin üst tarafındaki tahtası eksik. Oraya birşeyler yapılmalıydı. Mevsim sonbahar ve doğada ne ararsanız var. Kopmuş bir sarmaşık dalı bu işi görebilirdi. Çünkü şekil verilebiliyordu. Dalı eve getirip saçörgü yapıp üstüne kemer olarak silikonladım. Daldan kalan minik parçaları da çerçevenin etrafına silikonladım. İnce halatta kullandım. İşte size doğal mı doğal bir çerçeve. Country seviyorsanız, işte budur:)
Yeni kendin yap projelerinde görüşmek üzere hoşçakalın, sevgiyle kalın.
