Seni unutmak mümkün değil...

Neler neler yazmak istiyorum da, hiçbirşey yazamıyorum. Bilgisayarın önüne oturunca herşey silindi gitti aklımdan. Bir süre önce yazmıştım burada, canım babamın kalça kemiği kırılmıştı. Ameliyat riskliydi. Hastanedeki durumu gayet iyiydi. Konuşuyor, dinliyor, gülüyordu. Bir hafta hastanede yattıktan sonra, taburcu olup eve götürmüştük. Fakat günden güne içine kapandı. Konuşmayı, yemeyi, içmeyi bıraktı önce. 
25 Temmuz 2014 Cuma gecesi saat 23:40'ta, tamamen bizleri bırakıp gitti babam. 
Mekanın cennet olsun babacım, nurlar içinde ol...

Karşılıklı kahve içemeyeceğiz bir daha ama, her kahve içtiğimde
seni hatırlayacağım canım babam. 

Arayan, gelen veya mesajlarıyla acımı paylaşan tüm dostlara sonsuz teşekkürler.